سلسله نشست های هنری خبرنگاران 8، تفکرات فردگرایانه مانع هم افزایی و پیشرفت هنر اردبیل است - مجله حقوق

به گزارش خبرنگاران از اردبیل، هشتمین نشست از سلسله نشست های خبرنگاران با هنرمندان با حضور حجت مجرد، با موضوع آنالیز و تحلیل اوضاع هنر در اردبیل و شرایط هنرمندان، نحوه برگزاری جشنواره فجر، شرایط صنفی و شرایط آموزش و فراوری هنر، در دفتر خبرنگاران در اردبیل برگزار گردید.

حجت مجرد متولد 12 شهریور ماه 1352 طراح ارشد گرافیک که سوابقی چون مدرسی هنرستان های هنر و دانشکده های هنری،مدیر گروه گرافیک دانشکده فنی و حرفه ای رازی اردبیل، رئیس انجمن هنرهای تجسمی استان اردبیل و صدها عنوان مسئولیت و افتخار ملی و بین المللی را در کارنامه پر بار خود دارد، سال جاری به عنوان مدیر هنری (کیوریتور) جشنواره بین المللی فجر نیز انتخاب شد.

مجرد سخنان خود را در خصوص استعدادهای بلقوه و سرشار مردم اردبیل در هنر شروع کرد و با تحلیل شرایط هنرمندان و مسئولان هنری نتایج فعالیت های خویش را بیان و با ارائه نحوه فعالیت جشنواره فجر به سخنان خود انتها داد.

خبرنگاران: حال و روز هنر اردبیل چگونه است؟

مجرد: بعد از 24 سال فعالیت هنری در حیطه تجسمی و نمایشی، آنچه بر من ثابت شده این است که هنر اردبیل همچون خاکش زرخیز است، ما انسان های عظیمی را در هنر تقدیم جامعه نموده ایم و به دلیل کوچک و محدود بودن فضا در اردبیل نتوانسته اند در این شهر پر و بال بگشایند و عملا آن دسته از هنرمندانی که از این شهر و استان سرریز شده و به استان های دیگر کشورهای دیگر رفته اند پیروز بوده اند.

با یک آمارگیری از مسابقات و جشنواره های عظیم ملی و بین المللی می توان دید که افراد شاخص و حائز رتبه، اردبیلی هستند، من شدیدا معتقدم که این دیار مستعد است ولی ابر و باد و مه و خورشید و فلک، برای شکوفایی این استعدادها در کار نیستند و هنر، سیری رو به افول گذاشته است.

خبرنگاران: به طور کلی هنر در اردبیل رشد نموده یا فرایندی نزولی داشته؟

مجرد: قطعا رو به رشد است و پیشرفت هنر در اردبیل انکار ناپذیر است ،برای مثال این را بگویم که در سال 69 به رئیس آموزش و پرورش خبر می رسد که رشته گرافیک را به اردبیل آوردیم، وی در پاسخ می گوید بسیار عالی؛ مسائل ترافیکی شهر حل می گردد، دیدگاه جامعه از هنر در این حد بود، ولی در سال های اخیر وقتی می بینیم که مسئولان و مردم، گرافیک را ترافیک تلفظ نمی نمایند و حتی اگر اگاهی کافی نداشته باشند از آگاهی نسبی برخوردارند یعنی پیشرفت.

ما در سال های اخیر هنرجویان بسیاری داشتیم که در مقاطع عالی تحصیلی، فارغ التحصیل بهترین دانشگاه ها هستند و حتی با یک پژوهش میدانی می توانید ببینید که بسیاری از پروژه های گرافیک محیطی را در تهران، همین هنرمندان

اردبیل انجام می دهند ولی در اردبیل به دلیل عدم توجه مسئولین نمی توانیم شاهد ابراز خلاقیت هنرمندان باشیم پس وقتی در اردبیل نمی توانیم تاثیرات هنرهای تجسمی، گرافیکی و سایر هنرهای را ببینیم، مسئولین مقصر هستند.

برای مثال سال هاست از طراحی و ارائه مطالعات میدان وحدت به شهرداری میگذرد، بعد از آن فرایند سنگین مطالعاتی و طراحی و هزینه های جاری، هنوز هم که هنوز است خبری از شهرداری برای اجرای آن نشده، پس می بینیم که هنرمند کار خود را انجام می دهد، مسئولان پیگیر اجرای طرح ها و هویت بخشی به سیما و منظر شهری نیستند.

به هرمسئول و ارگانی هم که رجوع گردد از نبود بودجه و کاهش اختیاراتشان سخن می گویند، با این فرایند که سال هاست بر اردبیل چنبره زده، کاری پیش نمیرود.

خبرنگاران: کدام ارگان یا ارگان هایی را عامل اصلی این کم و کاستی ها می بینید؟

مجرد: تنها یک اداره نه، ما نیازمند اجماع عمومی در مسئله فرهنگ و هنر هستیم، شورای فرهنگ عمومی می تواند مهمترین نهاد در هم افزایی و اجماع ارگان ها در مسئله فرهنگ باشد، باید کسانی در شورای فرهنگ عمومی حضور داشته باشند که بتوانند اتاق فکری در سطحی بسیار بالا ایجاد نمایند تا برآیند این مجمع بتواند سطح فکری و فرهنگی بالا ببرد.

کار به جای رسیده که وقتی شهرداری خیابانی را آسفالت می نماید به عنوان مسئول اجرایی خوب جلوه می نماید، این در حالیست که آسفالت خیابان ها و تمیز بودن کانیووها مسئله ای عادی و امری طبیعی است، ما باید سطح اندیشه را بالا ببریم تا سطح نیازهایشان از نیازهای اولیه خارج شده و به نیازهای اساسی میل کند.

بنده به شهردار سابق هم عرض کردم؛ یکی از مسائل اساسی این است که کسانی را به عنوان شهردار مناطق معرفی می کنید که در شهر یا محلی بسیار کوچک و محدود زندگی نموده اند و وقتی کسی که در محدوده کوچکی عظیم شده و زندگی نموده چه تصوری از شهرسازی و هنرهای شهری جهان دارد؟

این مسئله هم راه چاره دارد می توان سفرها و تورهای شناخت افزایی مختلفی را در داخل و خارج از کشور را برگزار کرد تا سقف نیازها و خواسته های مسئولان ما بالاتر برود، پس میبینیم که این کارها از توان یک ارگان و اداره خارج است و باید تمام سازمان ها و نهادها دست به دست هم دهند تا نقشه جامع و استراتژیک در پیشبرد اهداف سازندگی و فرهنگ سازی داشته باشیم.

تفکرات انفرادی مانعی در برابر هم افزایی و پیشرف است ما نیازمند اجماع عمومی در مسئله فرهنگ هستیم و سوالی که ایجاد می گردد این است که چرا در شورای فرهنگی عمومی از هنرمندان استفاده نمی گردد؟

حتی رسانه های ما هم کمکی به فرهنگ سازی نمی نمایند، باید از زیربنا کارهایی برای ساخت و ساز و انجام گردد ولی کمترین بودجه در باب فرهنگ اختصاص یافته و بودجه های مملکت بجای شعور، صرف شعار می گردد.

خبرنگاران: چرا جامعه هنری اجماعی در بین خود ندارد؟

مجرد: مشکل اینجاست که ما گفتمان را بلد نیستیم و این درحالیست که با گفت و گو همه چیز حل می گردد،در همه جا این مسائل را داریم ولی در جامعه هنری این مسئله پررنگ تر است، هنر به ذات، منیت ایجاد و می نماید و متاسفانه عده ای از هنرمندان بعد از کسب چند مقام و درجه هنری و نمایشگاه، خود را عظیم می بینند و این نگاه بالا به پایین به جامعه باعث می گردد هنر منزوی گردد،گاهی ما هنرمندان فراموش می کنیم که جمع شده ایم یک سخن بگوییم و آن زیبایی است، بگوییم که منشا زیبایی ها یک چیز است.

این مسئله هم نیازمند آموزش است پس به این نتیجه می رسیم که عظیمترین مشکل ما در حوزه آموزش است؛ ما از مردم نمی توانیم انتظار زیادی داشته باشیم، کدام بستر را ایجاد نموده ایم که از مردم انتظار داشته باشیم با فرهنگ بسیار بالا در جامعه زندگی و با رویدادها برخورد نمایند؟

مسئله مهم بعدی این است که ما خود را نمی توانیم ارائه کنیم و این عظیمترین مشکل ماست، هنرمندان ما قادر نیستند خود را معرفی نمایند تا شناخته شوند، همکاران من اثر فراوری می نمایند، گویی برای انبار خود، عرصه های بروز و ظهور آثار کجا باید باشد؟ هیچ بستری برای این کار در این شهر وجود ندارد و هنرمندانمان هم تلاشی بر بهبود شرایط ندارند، انقدر تعامل بین هنرمند و جامعه ضعیف است که مردم هیچ شناختی از وجود بیشتر هنرمندان شهرشان ندارند.

خبرنگاران: در اردبیل بستر برای ورود جوانان مردم عادی به هنر بسیار ضعیف است دلیلش چیست؟

مجرد: فردیت گرایی و تفکر خودخواهی و خودمحوری مهمترین عامل است، تفکراتی در بین هنرمندان حاکم است که عده ای هنر را برای مردم و عده ای هنر را برای هنر می دانند، این دو اندیشه متفاوت در بین هنرمندان جریان هایی خاص خود را در طول تاریخ هنر به راه انداخته ولی در کل اگر بخواهیم به یک اجماع برسیم، هنرمند اثر خود را برای عرضه به مردم خلق می نماید حال این مردم جزو قشر خاص باشند و یا قشر عام، کسانی که اندیشه عظیمی دارند قطعا به مردمشان می اندیشد.

خبرنگاران: آیا پس از سال ها تغیراتی در شاکله پذیرش آثار در جشنواره فجر اتفاق می افتد؟

مجرد: اداره ارشاد بعد از معرفی چند نفر، دبیرخانه جشنواره بعد از آنالیز رزومه، بنده را به عنوان مدیر هنری (کیوریتور) جشنواره بین المللی فجر انتخاب نمود، برای این کار از استان های مختلفی دعوت شد ولی در جلسه فقط 12 نفر بودیم که این جای تقدیر دارد؛ چرا که مسئولان استان از زیر کار در نرفتند و میدان را خالی نگذاشتند.

در خصوص نحوه تغیر شالکه جشنواره هم باید بگویم که در جشنواره فجر ما را دعوت کردند تا رویکرد کنونی را تغیر دهیم و این فرایند را به فرایندی همچون بخش تئاتر درآوریم، به شکلی که هنرمندان تجسمی ابتدا در استان، بعد در منطقه و سپس به مرحله کشوری بفرایند که این فرایند، قطعا به نفع بچه های شهرستان است.

قولی که به ما دادند به شرط تامین منابع، روز هنر تجسمی استان، انتخاب هنرمند تجسمی سال و چندین برنامه دیگر است که ما این اختیار را داریم که لوح و تندیس فجر را به هنرمندان اهدا کنیم و این نیروی محرک بسیار خوبی برای هنرمندن است، در سایه حمایت دبیر جشنواده و بازوهای هنری شهری، استانداری و شهرداری، مجموعه آثار هنرمندان پیشگام استان را جمع آوری کنیم و از بین آن ها هنرمند شاخص را معرفی خواهیم کرد، در بین هنرمندان معرفی شده در کشور 1 نفر به عنوان شاخص کشوری انتخاب و 15 میلیون تومان جایزه نقدی و هدایای معنوی اهدا خواهد شد.

خبرنگاران: آیا در انتخاب و معرفی اشخاص طیف خاصی مد نظر است یا اینکه نگاهی بدون غرض خواهد بود؟

مجرد: این مسئله بسیار پیچیده است و برای جلوگیری از حاشیه ها باید فرمت و قالب خاصی ارائه گردد و هرکس که خود را توانا میداند، خود را ارائه کند.

گفت وگو از بهرام آدشیرین پور

ح